2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1296
Okunma
Ölüm meğer ne kadar da acımasızmış
Hiç bakmazmış arkada kalanlara
Hayat bir tiyatro
Herkes başroldeymiş meğer
Bir kişi bile çıksa bütün oyun dağılırmış
Bir savaşmış meğer hayat
Birbirlerini korumaları gerekirmiş
O orduda herkes komutanmış,herkes önemli
Değerine değer katar bazen ölüm
O kadar iyi anlarsın ki yokluğunu
Göğsüne hançer gibi saplanır
Hıçkırıklar birbiri ardına dizilir
O an bir başsağlığı dilemek bile ölüm gibi gelir insana
Ağla yalnızlığına,ağla kaderine
Ağla arkanda bırakacağın yetimlere
Ağlat herkesi,hıçkırıklara boğ
Melekler kanat gersin varlığına
Şimdi uyan hepsi bir rüyaydı de
Kalk yatağından sarıl sevdiklerine
Sımsıkı tut ellerini bırakma sevdiklerini geride...
Mrv Trl
5.0
100% (2)
Cevap Yaz