Ben bir şairim
Kalemimi alınca elime
Sarar sarmalar bedenimi imgeler
Bütün kafiyeler dolanır kalemime

Gül dikerim gönüllere
Kınalar yakarım gül yüzlü gelinlerin
Süt beyaz ellerine
Ve her gece
Sevdanın kemerini bağlarım bellerine

Gönlüm yaban ellerde
Halay çekerim düğünlerde yahlı zılgıtlı
Türk’ü söylerim bütün türkülerde

Ben bir şairim
Kör şeytana inat
Barış türküleri çağırırım
Kahpe kurşunlara karşı
Siper ederim yüreğimin orta yerini

Kalemim korkusuzdur
Korkmaz
Boyun eğmez namerde karşı
Başı dik ve gururludur
Haksızlığa karşı durur

Ben bir şairim
Okyanuslara sığmayan sevdalar taşırım
Dünyanın bir ucundan öbür ucuna

Yıkılmaz kaleler yaparım
İhanete siper
Kurşun geçirmez
Topla tüfekle yıkılmaz
Çelik duvarlarla örülü

Ben bir şairim
Barak türküleri duyulur sesimde
Ve ceylan sürüleri yayılır
Göğsümün sol kafesinde

Ben bir şairim
Terimle ıslanır toprak
Göz yaşlarımla sulanır kır çiçekleri
İhanetin başı boşluğuna ağlarım

Hey haaaaaaaaat
“Erkekler ağlamaz” demişler
Ama ben ağlarım

Öz yurdunda
Yurtsuz yuvasız kalan
Ülkemin garip insanlarına ağlarım
Senelerdir…



Ahmet AYAZ
KUMRU DERGİSİ
SAYI 2 2010