Kahverengi gözlümle ne zaman bir yerlere gitsek
Saatlerce konuşur çok hoş sohbetler ederdik
Konuşma boyunca kibarca bekler dinlerdi
O oturur, ayaklarına başımı koyar bakışırdık
Saçlarımı okşar ne zaman başımı kaldırsam
Göz göze geldiğimizde hep gülümserdi
Aklımda bir sürü sorunlar tilkiler olsa da
Onun yüzüme bakıp gülümsemesi her daim
Nefesimi kesmeyi başarıyordu..

O kadar güzeldi ki parmak uçlarının üzerinde
Öpmeye çalışsa beceremezdi onu belinden tutup
Masanın üzerine oturtur ellerini boynuma dolardı
Bende kollarımı boynunun çevresine dolardım
Beni kendine çeker muhteşem kahverengi gözleri
Benim yeşil gözlerime kilitlenmiş bakardı..

Sanki beni bir daha bırakma der gibi
Gözler birbirinin içinde ıslak dudaklar birleşmiş
Öyle beni öperdi nefes almada zorlanırdım
Bütün elleriyle başımı kendine çeker
Yüzünü tutup itmeye çalışsam başarısız olurdum..

Dudaklarındaki sıcak nefesini hisseder
İçgüdülerimle hareket etmeye karar verirdim
Ellerimi indirir karşı koymayı bırakırdım
Gözlerimi açtım burnumdan zor nefes alıyordum
Yılmadan öfkesiyle öpüyor ısırıyordu da.

Heykel gibi duruyor onu bekliyordum
Sonra dudaklarımı serbest bıraktı geri çekildi
Gülmeye başladı ve seni o kadar özledim ki..

Ellerimi tutup beni hiç bırakmadı mutluydu
Kahverengi gözlüm yeşil gözlüsüne şimdi aşıktı..

Sami Arlan..