Her günün bitiminde,
Güneş batarken sızlıyor yüreğim,
Akşamlar ne olur gelmese,
Üstüme çökmese karabasan kâbusu gibi,
Ah zalim insafsız sensiz olan ayrılığın,
Beni mahkûm eden yüzü,
Derin bir kuyu uçurumun boşluğu gibi;
İçim de ki korkunç yalnızlığın tarifi yok!
Özlemimi anlatmaya kelimelerim kâfi gelmiyor,
Keşke çıka gelip bir anda şöyle duru versen karşımda!

İnan ki aklımdan bir an çıkmadın,
Ummanlara daldım bil ki vazgeçmem!
Üzerime nehir olup akmadın,
Ben hep hicran doldum bil ki vazgeçmem.

Eğer yalansa sevdiğim, ,
Birileri gelsin Kalbime bir kurşun sıksın;
Ama onu unut artık vazgeç demesinler;
Senden gelen her belaya razıyım,
Sonsuz hayalinle yaşıyorum,
Meçhule giden sevda yolundan,
Her an belki senden,
Bir ışık gelir
Bir ses duyulur beklentisindeyim hep,
Bir ümit idin bana,
Bir gölge misali,
Açtığım kollarıma,
Hasretime dermen olmaya gelmez misin?

Sevgimin akışı azgın sel gibi,
Aldatmadım bir kez yine el gibi,
Çıkıp gel ne olur esen yel gibi,
Yine selam saldım bil ki vazgeçmem.

Duru bir sevgiyi arıta bilmek,
Göl olmuş yüreği kurutabilmek,
Kolay mı ki seni unutabilmek,
Sevdan ile öldüm bil ki vazgeçmem…