Seni tanımazdım, bilmezdim hiç,
İçime bu kor düşmeden önce.
Doldurdum içime çiçek kokunu,
Nefes almayı bilmezdim önce.
Rüzgarın yalayıp geçti tenimi,
Ilık ılık okşanmayı bilmezdim önce .
Duymamıştım hiç ezan sesini,
Beni alıp oralara götürmeden önce.
Kaldırdım başımı gökyüzüne,
Derin maviliği görmezdim önce.
Yalnız olduğumu zannederdim hep,
Işıyan yıldızlara bakmadan önce.
Değişen yalnız benim derdim,
Ay’ ın değişimini görmezdim önce.
Yaşamın anlamını bilmezdim hiç,
Bahçemdeki domatesi görmeden önce.
Derdim ağaçlar neden yukarıda,
Sana uzandıklarını bilmezdim önce.
Derdim toprak neden hep verir,
Toprak ana olduğunu bilmezdim önce.
Derdim ırmaklar neden denize akar,
Denizlerin beslendiğini bilmezdim önce.
Derdim bu dağlar niye,
Doruğundaki karı görmezden önce.
Sorardım kendime nasıl mükemmel,
Senin gücünü bilmezden önce.