Yüreğim kaptanını kaybetti
Uçsuz bucaksız denizlerde savruluyorum
Bazen alabora oluyor yüreğim
Bazen bilmediğim limanlara sığınıyorum
Acılarımın düğümlendiği yerdeyim şuan
Bir kaçıştır aslında yaşadıklarım yüreğimde

Ben senli hiçbir hayali yaşayamadım
Umutlarım hep kendi içinde öldü zaman zaman
Önceleri rüyalarımı süsledi hayallerim
Sonraları galiba ben hayallerimin içinde yaşadım
Ama gerçekde seni yüreğimin sahibi hiç yaşayamadım

Kim bu aynadaki yansıma bu kadın benmiyim
Kim bu beynimdeki düşünce yüreğimdeki sızı
Kim soktu benden habersız onu yüreğime
Kim vurdu yüreğimin özğürlüğüne tutsaklık prangasını
Yüreğim hançer yemiş can çekişen zavallı biri sanki

Şimdi bak o yaralı zavallı son çırpınışlarıyla
Son bir nefes edasıyla can veriyor
Yüreğimi acıtan bu adam kim nezaman girdi içeri
Alıyorum hançeri yüreğim ta orta yerine saplıyorum
Bitsin bu acı işkence bir ceset edasıyla elveda dünya...

CANFES KARACA&CEYLAN GÖZLÜM