Dışarda yağan yağmura inat
Ruh pınarlarımdan akan yaşlarımla
Resim albümlerime bakıyorum
Üçünde,beşinde,gözlerini
Hayata yuman bebelerimi düşünüyorum.
Tuba’m üç yaşındaydı,
Kara toprağın soğuk bedeniyle
Tanıştığında
Gamze’m beş yaşındaydı
Yoğun bakımın oksijen çadırıyla
Tanıştığında.
Kimse bilemiyordu,
Derdini söyliyemiyordu.
Çaresiz gözleri gözlerimde
Parmağını kımıldatamıyordu
Acı olan şu ki,
Bir bardak şekerli su
Çok görüldü yavrularıma
Bilemediler,çaresizdiler
Söylemediler...
Gözde’m yaşıyor
Allah’a şükür
Bir bardak şekerli su
Bulundu çok şükür...
Başkalarının çocukları ölmesinler
Doktor Beyler
Hipoglİsemi nedir öğrenin efendiler!
Her baygın çocuk
Havale geçirmez
Penisilini minik bedenler kaldırmaz!
Prof dedik
İnandık.
İlmine irfanına kandık
Kazandık,kesesine yatırdık.
Bir bardak şekerli su uğruna
Ne canlardan olduk.
Öğrendik pankreasın tembelliğini,
Faturası ağır oldu,
Ümitlerimiz yıkıldı,kahrolduk
Ana-baba...
Gözde’mle hayat bulduk
Ceplerine şeker doldurduk
Kağıtlar yazdık
Kanşekeri düşünce
Şekerli su verilsin,diye
Çok şükür onaltısına girdi
Bu hayat da bizi bitirdi
Öğrensin tüm insanlar,
Ölmesin minik fidanlar
Pankreas temebelliği olanlar
Şekersiz olamayacağını anlasınlar!

Davacıyım senden hayat
O’nlar yaşasaydı beni alsaydın
O zaman olmaz mıydı,için rahat!

Ruyabahcesi