Yüz binlerce aynaya, yüz binlerce baksan da,
Her birinde gördüğün, canımdır canımdır.
Her birini kıskanıp, milyon parça yapsan da,
Tamamından yansıyan, sırrımda Sübhan’ımdır.

Akşam olduk gurupta, sabah olduk şafakta,
Kamer ile gezindik, güneş ile dolandık,
Harekette sükûnda, enfüs ile afakta,
Türlü şekiller aldık, bin bir renkle donandık.

Sevgilinin elinden ab-ı iksir içeli,
Anlamını kaybetti, zaman mekân kavramı,
İki idik bir olduk, senden benden geçeli,
Bölünmez bir bütünüz, her an vuslat bayramı.

Kâinatı kaplayan, hakikat nuru doğdu,
Eşyaların üstünden, sıyrıldı örtüleri.
Karanlıktan eser yok, bir nur ki nuru boğdu.
Tek noktada cem oldu, öteyle berileri.

Her taraf ayna oldu, her aynada o vardır,
Görünenler sıfatı, gören de kendi Zat’ı,
İnsan bize ad oldu, insan; ismi kadardır.
Şu yaralı gönlümüz, aşkına binek atı.

07.01.2011…Mustafa YARALI