Allah’ım daha yirmi dört saat olmadı,
Ben bu şiiri yazalı,
Zaten uykusuz geçirmişim geceyi,
Yatmadan önce duyduğum son ses,
Sabah ezanının sesiydi,
İki saat geçmedi, uyandım.
Uyandıran "sala" sesiydi !
Diyarbakır’da,
Şehit etmişler bir eri,
Gözlerim kapalı
İçimden yine bana,
"Olamaz Allah’ım!" dedirtti.
Bir er yine,
Diyarbakır’da şehit edilmiş,
Saat 10’da, Merkez camiinde,
Cenazesi var imiş!
Ne istersiniz biçare garipten,
Yandı yine bir ananın yüreciği taa derinden!
Ellerinizi çekin artık,
Şu gencecik fidanların üzerinden!
Hangi ananın ahı ondurur ki sizi,
Yeter artık üzmeyelim birbirimizi,
Kardeş bildik biz hepinizi,
Mevlana misali açtık size ellerimiz!
Komşumuz, arkadaşımız oldunuz,
İşçimiz, patronumuz oldunuz,
Öğrencimiz, öğretmenimiz oldunuz,
Hastamız, doktorumuz oldunuz,
Girdiniz meclise de oturdunuz,
Cennet gibi bir ülkede yaşıyoruz,
Daha ne istiyorsunuz!!!
Tarih buna benzer hatalarla dolu,
Görmüyor musunuz?
Dış mihrakların oyunu bu,
Sanıyor musunuz ki,
İyi olur bunun sonu!!!
Aman!
Vakit varken geri dönün "El Aman!!!"
Bunun ateşi hepimizi yakar gelir de bi zaman !
Kardeşiz hepimiz yapmayın böyle,
Gelin birlik olalım,
Gelin bir araya şöyle!!!....

06/08/07
P. METİN