Gül naz susarmısın sen
Yok doktor sakın üzülme
Yalnız hakkını helal et bana
Öyle iyisin ki
Bir ömür boyu mutluluk sana
Bak kır çiçeğim ağlatma beni
Böyle konuşup ta
Hastaneye geldiğimizde
Çok yorgun ama mutluydu
Solgun yüzünde gülümseme
Hiç bitmiyordu
Ayrılırken yarın yine buradayım
Alıp seni gezdireceğim
Sadece gülümsedi
Konuşacak gücü yoktu belki
Bir haftayı çok güzel geçirdik
Her gün birkaç saat gezdirdim
Öyle mutluydu ki
Zoraki bile olsa gülümsüyordu
Bir sabah gittiğimde
Onu kötü buldum
Ne oldu neyin var dediğimde
Artık gidiyorum dedi
Bu yolculuğa yalnız çıkıyorum
Sana bir emanetim var
Şiirlerim ve ilk aşkım
Kimdi o söylemedin ki
Öğrenirsin
Öyle güzeldi ki
Ölüm bu kadar güzel mi yaklaşırdı insana
Sanki küçük buselerle öpüp kokluyordu
Haydi hazır ol gidiyoruz der gibi
Ona bakınca ağlamak geldi içimden
Ağlama ne olur ağlama sakın
Ben çok mutlu ölüyorum
Bak ne ağaya kuma oldum
Nede o kumarbaza kadın
Görüyorum köydeki kızların ne ler çektiğini
Sırtından sopa karnından bebe eksik olmuyor
Bende onlardan aşağı kalır mıy dım
Tabiî ki hepsi aynı değiller ama
Çoğu iş aş çok zahmet çekiyorlar
Oysa beni anam babam gül bebek gibi büyüttüler
Zor dayanırdım öyle yaşamaya
Şimdi ise çok mutluyum
Bu yaşa kadar çok güzellikler geçirdim
Allah razı olsun onlardan
Ve senden hakkını helal et
Zor çıkıyordu kelimeler dudaklarından
Şiirlerimi hocama verir misin
O niye
Onlar ona yazıldı da
Ne yani sen şimdi hocana
İlk aşkın omu
Evet der gibi başını salladı
Gözlerinde bir damla yaş belirdi
Onu son kez görmeyi çok isterdim
Ama hayalimde hep biliyor mu sun
Sen beni İstanbul u gezdirdin
Sanıyorsun oysa yanımda o vardı
Doktorum darılma bana
Olur mu ben onun hayaliyle dolaştım İstanbul u
İster şiirlerimden bir kaçını ister hepsini
Yok verme nişanlı dedin olmaz
Neyse öğrendin artık
Bakışları iyice değişmişti
Ana babası bizi dinliyordu
Gözyaşları ile
Tuttum ellerini ne olur bırakma kendini
Bırakma bizi o köye gidemem ben
Artık duramam orada
Beni de götürmeyin burada kalayım
Denizi gören bir kabrim olsun
İlk aşkı işin öldü deyin
Solgun yüzü donuklaşan gözleri ile baktı
Dudaklarında bir gülümseme belirdi
Hangi hayaldi onu gülümseten
Belki cenneti gördü görmeyen gözleri
Umutsuz sevgisini gönlüne gömüp
Ayrıldı gülümseyerek bu dünyadan
Üç kişinin hıçkırık sesi vardı
Hastane odasında
Tutum öptüm avuçlarını
Kır çiçeğim inşallah makamın cennettir dedim
İşte kardeşim kır çiçeğimi
İstediği gibi denizi gören bir yere defnettik
O sana ölesiye tutkundu
Sen onun ilk aşkındın

Şiirlerini birini gönderiyorum
Ben biraz daha oraya gelemeyeceğim
Çok kötüyüm çünkü
Kız kardeşimdi toprağa verdiğim
Sevgilerimle