ÇÖL GÜLLERİ

Sen bende sığmıyorsun İstanbul a
Uzak şafaklarda görünüyor silüetin
Bırakmadın beni bana
Gelemedim sana
Sevgimden gözlerimle dolduramadım kalbine
Seyrettim hep camdan
Seyrettim güneşin batışını
Gün batımı kızıllığında kaldın hep yüreğimde

Seherin gizinde durdum kıbleye
Çölü özledim Leylanın kaybolduğu
Sığınaklar kurdum
Kendime siper çöl kumlarından
Yalınayak koyuldum kızışmış kumlarda
Sen serinlik verdin her gün
Güneşe inat
Bir vaha belirdi önümde
Serçelerim cıvıl cıvıl ötüşürken
Dilime dokundu adının ilk harfi


Aşkım/gülüm


Hep birden turnalar havalandılar şehrimden
Sana yöneldiler sana
Engin denizleri hiçe sayıp
Özgürlüğün eline yaslandı tüm aşina ruhlar
Ellerine çöl gülleri tutuşturdum
Beni getiriyorlar işte
Mahkum bir özlemde kaldım


Sargın ve yaygın alevlerde dünya
Çiğnedim şimdi hepsini
bir adımda geçerek onu
Dokundum teninin serinliğine
Ruhumu bıraktım adına
Işıtsın dünyaları
Kararıyor gözlerim


Kara zamanların dilinde
Sana bakar şimdi tüm gözlerim
Çöl gülleri gibi sessizce

07-01-2011
Hayrettin Şahin