Akıl mı kaldı bende gördü sendeki canı,
Vurgun yedi bu gözüm içim sızlıyor içim.
Göz yaşlarım akarken geçiyor zülfün teni,
Yakıyor aşk ateşi içim kanıyor içim.

Yıkılsın tüm mabedim sular coşsun setime,
Ay doğmuyor geceler yetiş çabuk yetime.
Bıçaktan keskin nuru ruh lazeri zatıma,
Dualar seni bekler içim taşıyor içim.

Yer gök arası kaldım doğmuyor şafakla gün,
Yüzünü görmeyeli ne şeref kaldı ne ün.
Üflediğin o neyle unuttum geçmişi dün,
Kevser şaraba muhtaç içim anıyor içim.

İşte çıktı Revnaklar aynam kandili anar,
Kuşum kafeste Peyda yaram derinden kanar.
Ruhum aşkına duçar hücreler sensiz yanar,
Bağrımda kızgın fırın içim yanıyor içim.

Tahir balından tattım ambarım doymuyor aç,
Ağlar iken güldürdün sensin gönlüme miraç.
Güllerden sen koklattın Halidun sana muhtaç,
Yaktı nar-ı firkatın içim kaynıyor içim.


Peyda. Aşikar
Duçar. Tutulmuş yakalanmış iç içe
Revnak. Göz alıcılık parlaklık.