Sus biraz, sesinin gölgesi yeter mutluluğuma
Akşam güneşi gibi okşar yüreğimi sessizliğin
Beni yakan asıl senin yokluğundur
Başka bir şey istemezdi gözlerim, gözlerine değebilseydi
Ama nafile; geç oldu her şey
Zaman durulmayan su
Biz ise üzerinde sararmış yaprak
