Ben açarken gözlerimi yaşama
Koşturdum seni bütün işime
Hiç bakmadan benim yaşıma, başıma
On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun

Terk ettin uykuyu geceyi hep oldun yanımda
Ağlarken de gülerken de, benim her anımda
Göbek bağımla kanın halen damarımda kanımda
Onlar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun

Bakışımı dünyaya kirpik, kirpik açmayı öğrettin
Birçok bela, bar idelerden hep kaçmayı öğrettin
Kavuşturduğun kollarıma kanat oldun uçmayı öğrettin
On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun

Ben bulmuşken kendime güvenimi özümü
Yine geçiyor sana, çekiyorsun nazımı
Senin gözün bende; ben nereye çevirsem de gözümü
On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun

Mini, mini iken boyca dallandım filizlendim
Benlendim, evlendim oğlandandım, kızlandım
Ben başkasını özlerken, sadece sence özlendim
On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun

Şimdi anlıyorum çilelerle dolu engin çabanı
Nasırlı elleri, yalın ayak çatlak ayak tabanı
Aslında sensiz her şey bana el, bana yabani
On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun

Acı, tatlı yaşama mahzun, masum ağlayan annem
Hasret ile özlem ile çilelere duçar, çağlayan annem
Ümidini evlada, evladını vatana kurban bağlayan annem
Sensin dünyam, sensin cennetim sensizlik bir cehennem
On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrun


Artık özlüyorum seni, yaz harında Erciyes’in karı gibi
Kış karında hasretim sana, Pınarbaşı baharı gibi
Ben gecelerde Mehtapsam sen günüm nehari gibi
On’lar sene sonra SEN ANNEM ben yine yavrunum