Özledim canım babam,
özledim seni.
Seninle geçti günlerimiz, çok neşeli,
Yıllar oldu, bu dünyadan göçeli.
Ama hasretin bitmiyor babam!
Özlemin gitmiyor içimden.
Beni alıp götürüyor hatıraların,
Ta uzaklara...
Yaşanmış gerçek hayata.
Çileli yaşamın geliyor gözlerimin önüne,
Bir bardak demli çayla,
Bir sigara yakışını özledim.
Yorgunluğunu atan, çayını yudumlarken,
Bizlere bakışını özledim.
Özledim canım babam, özledim seni.

Canım Babam!
Sabahları erken kalkmanı,
Bulgur çorbasıyla kahvaltı yapmanı özledim.
Kara sabanı boyunduruğa takmanı,
Heybe ne tohumluk buğday atmanı,
Ayağına çarıklarını giymeni, özledim.
Tarlaya çift sürmeye gidişini,
Heybedeki buğdayı serpişini,
Tarlada keşen sürüşünü özledim.
Özledim canım babam özledim seni.

Canım Babam!
Ellikler takıp ekin biçmeni,
Tarlada bağ toplamanı özledim.
Kağnıyla sap saman taşımanı,
Dirgen vurup, döven koşmanı,
Harman sürmeni özledim.
Akşam yelinde yabayla tığ savurmanı,
Samandan buğday ayırmanı özledim.
Soku dövüp, bulgur yapmanı.
Kara değirmende un öğütmeni özledim.
Bir tas bulgur çorbasıyla,
Ekmeğini katık yapmanı özledim.
Özledim canım babam özledim seni.

Canım Babam!
Bayramlarda yanında gezdirmeni,
Elimden tutup bayramlıklar almanı,
Başımı okşarken yüzünün gülüşünü,
Gözlerinin sevgiyle bakışını özledim.
Nasır tutmuş ellerini öpmeyi özldim.
Özledim canım babam özledim seni.

Sami ASLAN (İstanbul, 07.04.1995)
Mevsim Gibi,Adlı Şiir Kitabından.