Yakarken narı nda yüreğimi sevgin
Gün gün büyümekteydi sevdan içimde
Her sözünde biriken umutlardı
Akşamların dar vaktine iliştirdiğimiz
Hasret dolu sevda türküleri söylerken

Ah be sevgili
Düştü yokluğun bendime ki
Zemheri ayazı vurur gibi
Sensizlikten üşüyor yüreğim
Lambada titreyen alev gibi
Göz bebeklerim hasretinle
Bilinmeyen bir zamana yolculuk edercesine
Söyle sevgili
Bu gitmeler ne diye

Özlemin vurdukca yüreğimi kurşun gibi deliyor
Anlamını yitirdi sözler arsız bir hüzün doguyor
Göz yaşlarimla sensizliği soluyorum
Düğümleniyor cümlelerim genzimde
Ay ak yüzünü gözlerimde yitirdiğinden beri
Karanlık gecelerde izlerine sürgün bıraktın ya sen beni

Senden yoksun firari düşlerim
Yitik bir masalın içinde kayboldum
Oysa ki satır aralarına sıkıştırılmış tatlı bir gülüştün
Sevgi dolu sözlerinle ruhuma işledikçe
Şimdi catlamış dudagımda kayıp bir dua-sın

Yüreğime kurduğun saltanatı devirdin
Depremler yıkıyor gönlümün şehrini
Yıkık bir kentin sokaklarında kaldım çaresiz
Ap ansızın terkettigin sevdanla
Karanlık gecelere mahkum ettin beni
Söyle sevgili
Bu gitmeler ne diye

Uykularımı uyutup yolunu beklerdim her gece
Bilmiyorum seni neden bu kadar cok sevdim ki
Sonu bilinmeyen hülyalara yasladim başımı
Şimdi çikmaz bir sokagın başındayım
Yoklugun içten içe kemiriyor beni

Penceremin pervazında büyüttügüm
hercayi menekşelerim sararıp soluyor
Secdesine durdugum keşkelerimle
Miadı dolan zaman gibi
Dipsiz bir kuyuya düşüyor gölgem

Henüz ellerini ellerim tutmadan
Söyle sevgili
Bu gitmeler ne diye

hasret