Henüz on sekiz yaşında,
Tığ gibi delikanlı.
Adı Memet ti onun
Köyünde anlı şanlı.
Yarınlara dair umutları,
Kurduğu hayalleri güzeldi.
Hayatla mücadelesi
Bitmeyen heyecandı.
Bir gün:
Köyden ayrılma fikrine kapıldı.
Terk etti baba yurdunu
Dipsiz şehre daldı…
Evdeki pazar
Çarşıya uymayınca
Otada kalakaldı…
İlkin lokantalarda çalıştı,
Tedirginliği geçti.
Elleri para görünce
Her ortama alıştı…
Gece hayatını gördü,
Güzel,ışıklı,şeniz.
Kapılmıştı bir kere
Sonunda kalmıştı işsiz…
Derken:
çetelerle tanıştı habersiz
Yeraltı dünyası bu,
Sert,acımasız,gemsiz.
onu cezbeden siyah takım elbisenin
hayatını karartacağını bilmemişti
çünkü ömrünce yırtık şalvarla dolaşmış
hiç kundura giymemişti.
bu hayat için nelerini vermezdi...
Her kötü işin altında o vardı,
Bu işlerin adamıydı şüphesiz.
Eski Memet ölmüştü artık,
Kalan Memet se:
Acımasız, kimliksiz,kişiliksiz…

…imcinitas..öyküşiirlerim…04/08/07..ankara