HADİ,VUR BENİ BİTSİN BU FİLM


sevdiğim yok yakınlarımda
gün bitti karşı dağlarda ama birde şu yüreğe sorsa,keşke…

zamanın ince ,küçücük bir köşesinde
engellerin içinde izole edilmiş bir soluk gibi,
geceyi tutmuş yakasından sallıyor rüzgâr
bense,
sensizlik köprüsünden geçiyorum;ağır-aksak…
soluğunu hissederek
gitmemin mümkünsüzlüğü anlarındayım
sabrın alfabesiyim yani…
pembe sayfalarım buğulanıyor
gözlerimdeki ilkbahar tomurcukları üşüyor
örtündüğüm hüzne sarılıyorum sıkı sıkıya
sana çakılı kaldım
neresindeyim hayatın..?
yüreğimin rengini değiştirecek anahtar sende,biliyorsun…
bir kere yıldızlarda değdi gözlerimiz birbirine
hadi,tut kalbimden,kaldır yerinden,taşı yüreğine…
şimdi,tozlardaki sessizlik gibi sonsuza dek yaşayalım birlikte
farkında olmadan kimse …
Yoksun…
hüzünlü geceyi göz bebeklerime taşıyorum
Sensizliğimi gömüyorum usulca acılarıma
saçlarımın dipleri donuyor
ay çekilirken içimin göklerinden,
kendi karanlığında kaybolan
hicranlı yıldızlar gibi yalnızlığım
şiirim gibi karmakarışığım
yoksun…
gitme..!
bekle,
hâzan yaprakları savrulurken yerlerde,
bir alev halinde yakıyorum kendimi kendimle
ve
gecenin sessizliğini alarak yanıma geliyorum
…
yoksun
vakit susuyor geceyi en çetrefilli yerinden
bir gün daha eksiltiyorum hayatımdan
en iyisi mi,
hadi,vur beni bitsin bu film..!