Ben seni mangal gibi kocaman bir yürekle sevdim.
Gözlerim değil, yüreğimle sana ölesiye aşık oldum
Sen damarlarımdaki kan olup kalbime aktın
Gözlerine bakarken yaktın ah yüreğimi yaktın


Sen, benim yüreğime demirleyen bir aşk vapuruydun
Enginlerden ruhuma yağan bir bahar yağmuruydun
Senin olan kalp tahtına taç takarak oturdun
Bir aşk rüzgarıydın sen gönlümde esip durdun

Ben dört mevsim baharı yaşadım gözlerinde
Çisil çisil sevda olup yağdım yüreğinde
Gökkuşağının tüm renkleri vardı bakışlarında
Tavus kuşunun tüm güzelliği vardı sözlerinde

Sen bir karanfildin,açelyaydın,mor sümbüldün
Üzerine şebnemler düşmüş beyaz bir güldün
Şu yanan kalbime aşk ile sevda ile baktın
Ateş kırmızısı lal dudaklarınla gönlümü yaktın..

Denizleri derin sanırdım gözlerini tanımadan
Yanardağları yakıcı sanırdım sözlerine kanmadan
Seni severken kuşları,ağaçları herşeyi sevdim
Güzel gözlerine bakarken sanki cennete girdim

Her şeye her zorluğa rağmen aşkına düşerken
Koca bir kainata kafa tuttum seni severken
Sen elimden kayıp gidiyordun bir yıldız timsali
Senin gözlerinde kayboldum çocuk misali

Senin her şeye gülmeni, hayata gülerek bakmanı sevdim
Kaprislerini, sitemlerini nazını edanı sineye çektim
Senin o ölesiye sevginle sürüklendik aşk nehrinde
Senin gözlerinde girdim ben sevdanın cennetine

Sen benim bitimsiz yaşam kaynağım enerjimdin
Her zerreme işleyen yüreğimin eşsiz nuruydun
Seninle birlikte tüm kainatla birleşti canlarımız
Ölümsüzlüğün sırrını kavradı aşkla çarpan kalplerimiz

Sevdim işte şiir gözlüm,cennet yüzlüm seni ölesiye sevdim

Nihat Gülle
Şair ve yazar