Ömrümü sebil ettim ham hayaller peşinde,
Yedim elli seneyi gündüzleri kâr saydım,
Bir türlü öğrenmedim yerinde dinlemeyi,
Uykusuz kaldığım o geceleri kâr saydım.

Akıllıca oturup doğruca düşünmedim,
Olur olmaz işlere girmeden edemedim,
Hiç kimseye bir şey yok yine kendime ettim,
Elli bini batırıp beş lirayı kâr saydım.

Ne yaparsa dostlarım herkes kendine yapar,
Dolusuna baksana, boş işlerden ne çıkar,
Akıllı güçlüden yana, zayıflardan ne çıkar,
Garibin bana karşı gülmesini kâr saydım.

Dinledim hacılardan bol, bol ikram etmeyi,
Dağıttım cebimdeki en son kalan akçeyi,
Sonra dikildim kaldım bulamadım kimseyi,
Beş parasız kalarak şükretmeyi kâr saydım.

Taksitleri görünce bedava sandım her şey,
Taksit günü gelince cepte kalmadı bir şey,
Sat sonra aldığını yüzde yüz zarar ile,
Evlek,evlek satarak dik durmayı kar sydım.

’Ak akçe kara günde lâzm olur’ demişler,
Yarın için gerekir fazla para demişler,
Bu sözler dilde kaldı, aklımda yok! demişler,
Sadece boş sözleri dinlemeyi kâr saydım.

İmamğlundan nasihattir zamane gençliğine,
Sakının güvenmeyin olmayan geleceğe,
Allah’a güveninde tedbirdende geçmeyin,
Anlayana bir cümle anlatmayı kâr saydım

Mustafa İbiş