Kötümser saysanız da bitmeyen ümidim var,
İyimsersem, sanmayın bölecek simidim var!

Alem mi çok akıllı, yoksa ben miyim sersem?
Arar mıydım serapta ferahlık, iyimsersem?

Ortaya, tek tek, deyip iyim ve kötüm, sersem;
Bakar mıyım iyiye, güzele, kötümsersem?

Bir bardak su meseli, yarı dolu, yarı boş...
Bütünü görmeyenin bütün ufukları boş!

Sanki Toros aşıtı sapılmayan Pozantı (!),
Nereden gelmiş bize bu asırlık saplantı?

David Copperfield misin, hay utanmaz, arlanmaz!
Gerçek gizlenir amma, hiç de böyle zarlanmaz!

Çocuk oyunu gibi, ya onda, ya bundadır;
Hokkabazlık, zor meslek, mutlaka tabu’ndadır.

Demagoji, polemik... tiyatro sahnesinde;
Bu gidişle sürecek hep aynı sahne, sinde!...

Siyaset, rezil bir şey, mülevves mi mülevves;
İnsanda bırakmıyor hayra yönelen heves!

Emme- basma tulumba gibi işler siyaset;
Hizmetçi, efendi kim? Var bir düşün, kıyas et!

Sadece hamili kart, her hikmete delalet;
Liyakat hüner değil, paydos hukuk, adalet!...

Demokrasi adına bitmez işkencedeyim;
Hak vermemek hakkınız, bu, böyle bence, deyim!

Derbeder demokrasi yüreğimi darb eder;
Demokratı, beğenmez, bu ne biçim darbe, der!

Yaprak nasıl savrulur, düşerse güz eline;
Biz de öyle kapıldık özgürlük güzeline...

Yüz yıllardır kalbine hep fısıldarken dini;
Milletim değişir mi, düzeltmeden kendini!

Göbek üstü, sırt üstü, yan dön, yan gel, yat ha yat!...
Çalışmak gerekirse, heyhat ki berbat hayat!

Hal-i pür melalimiz, bu hale ispat hayat!...