1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
875
Okunma
Koşma
Gönül hasret kaldı koç yiğitlere,
Bol sofrada adlarını anmışım.
Gölgemde dolaşan uyuz itlere,
Dost diye sarılıp adam sanmışım.
Dert edinip dertlerini dinledim,
Ah çekerek inim inim inledim.
Dostuz, arkadaşız, kardeşiz dedim;
Deymeyen insana boşa yanmışım.
İnsana insandır gözüyle baktım,
Durgun sular gibi ummana aktım.
Gün oldu el için kendimi yaktım,
Kadir kıymet bilmezlere kanmışım.
Ayaz’ım üzülme üzüntü geçer,
Gönül her alanda güzeli seçer.
Bilirim, erenler kevserden içer,
Ben de, sel suyunu zemzem sanmışım.
Ahmet Ayaz
Cevap Yaz