Ayşem

G ül gonca verdi tan ağartısında,jale de ki katreye nötr olmayayım diye,
A şk ile vereceksen bad-ı sabahla,mutedil olmasın ateşli bir buse yolla!
R ayihasını,aya’larıma bıraksın,afi’li esmerimden içimde bir od yaksın,
A ldım kabul ettim! Anka kuşumsun,hoş gamzelerinle gülüşünle iki gözümsün.
G onca gülümsün iremde bülbülümsün,seni kaybedemem sen bir ömürsün…
Ö zge malım,hilal kaşımsın kirpiğinden eşkını döktüren tamularda sürünsün;
Z er,çamurda dahi,bil ki pahadır,”Ali” bilir kuyumu ama us’u ömre zarardır
L akin suyun berraklığı aklar,kıymetli zer’i! Ortaya çıkan aşk ile ipeka dır
Ü zülür,yüzü yoktur,gönlü gözü toktur,işlediği cürmü çoktur! ..
M ali-hülya sardı seri elde olmadan; Devinim gerekli vade dolmadan
A y Hanım,anla leb’lerden dökülen nedamet hissimi,kalbimi al gönül kırmadan! ..
Y anıldım,hayale aldandım! Ahu gözlerini beyhude nazarsız bıraktım…
Ş imdi yadımda,ruhumda,bedenimdesin tüm ruhunla içimdesin…
E l alem kötü bilsin beni; gadan bana gelsin,sen yiğit kadınım “arlı zevcemsin”
M anzumelerin en güzeli,naatlar sana gelsin “SENİ SEVİYORUM”
… söyleyemedim,içimdeki ukdemsin…! ! AYŞEM.

Ali İhsan Ulusam
ULA/MUĞLA
ULA cezaevi..
ÇOCUKLARIMIN ANNESİNE ithafıdır. (akrostiş şiirdir) 05/02/2006