0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1158
Okunma
Bir şahıs ki, adam gibi olmazsa,
Çobanın güttüğünden, ne farkı kalır.
Bir derdi yok, amacını yaşamıyorsa
Ondan ne köy nede, kasaba olur.
Bir şahıs ki, menfaate el etek açar,
Hizmete gelince, işi bırakıp kaçar.
Sonrasında, ahkâm keser laf atar.
Bir davuldur, sesi uzaktan da duyulur.
Şimdide anlatalım, adam gibi adamı.
Yaşadığı delilik mi veyahut ta sevdamı.
İhlâslı olmak için yapılan bir kavgamı.
Bu haleti ruhiye de, eriyerek kaybolur.
Adam ki tek başına, numune-i misaldir.
Öğreniyor ve yaşıyor, ilim ile amildir.
Mütevazı kişilikle, cemiyete örnektir.
Âlimlerin ölümleri âlemin ölümü olur.
Bir adam ki, yüreği aşk şevk ile çarpar.
Unutmaz eşini dostunu, arar hatırın sorar.
Adam gibi adamın, halleri neyse yaşar.
Böyle insanlar ile toplum huzurlu olur.
Mehmet DEMİREL 25.12.2010
