Sevmişse gönül, artık aşkın kanunları uygulanmalıdır...Yoksa gönül zaman zaman rencide olur...Nedir ki bu kanunlar? Başta sonuna kadar ve karşılıksız sevgi verilmelididir...Samimi olunmalıdır...Kalp hafife alınmaz...Sonuçları vahim olur yoksa.. .Tutarlı olunmalıdır...Güvenilir olunmalıdır...Seven sevgisinin karşılığını rahatlıkla hissedebilmelidir...Değer vermelidir... rencide edici tavırlardan kaçınılmalıdır...Sevgiyi besleyen karşılılı saygıdır...özveridir...Seven gönül güvenebilirse, her şeye katlanabilir...her acı ve gözyaşına bile...O yüzden fedakarlık yapılması gerekir...Tutkular candan olursa vedalar yaşanmaz...tatsızlıklar olmaz...İstenmeden ayrılıklar sevgiyi biler...tatlı özlemler,nostaljiler yaşanır sevgi adına...gözler kavuşmayı iple çeker iki taraf için de...Kavuşmalar da coşkulu ve mutlulukla biter...
Şiiriniz bu bağlamda yaşanmışlıklara ışık tutmakta...farklı ve coşkulu...yazan yüreği ve kalemi tebrik ederim efendim... saygılarımla...Entellektüel.