Derman bulunmaz yâreler, sinem deler tene çatar,
Dertli bülbül dertlerini, ancak konca güle satar

Ah Dostum ! Feryadıma dayanamaz yüce dağlar,
Döktüğüm şu gözyaşlarım yârin aşkı ile çağlar,

Bir gün ol Hakkın emrine boyun eğer lale sümbül,
Yanar Mevla aşkı ile yanık, yanık öter bülbül.

Feryadını gül durdurur, bülbüllerde olmaz şuğur,
Güzel güllerin sevdası koymaz onda kibir, kurur

Dağlanır aşkından tenin bir gün sarılır kefenin,
Yakıp kavurur sevdası, elbet bir gün Muhammed’in.

Bir gün ol Hak divanında toplanacak gonca güller,
Can Resulün aşkı ile zikredecek susan diller.

Yükseli’de hasret güle, zari karıştı bülbüle,
Ne olur ey yüce Mevlâ’m kavuştursan onu güle!

Hasretiyle yanar özüm, elim boş karadır yüzüm,
Kadir Mevlâ’m ver bir izin, bülbül de kavuşsun güle,

Bir gün Hâk’kın mazharına giriftar olur bülbüller,
Kula mahşeri âlemde şefaat edecek güller.