1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1150
Okunma
Bilinmezlikteyim,
Ne kendimi, ne de kendimdekileri...
Her tarafım siyah, hüzün boşluğu...
Işığım, bilinmezlik...
Boynuma saplanan her acı,
Ölüme yaklaştığım her dakika,
Saklı duran bir tohum gibi:
Bilinmezlikteyim...
Yürüdüğüm yollarda,
Her selamlaştığımda;
Bir tek cevabım olabiliyor:
Hep istediğim gibi, tam yeri;
Her şeyde bilinmezlikteyim...
Evet, yokluğum yokluğundanmış,
Her yolumdaki sonun, sonummuş aslında...
Bunu ben değil sen söylersin!
Bilinmezlikteyim, daha ne beklersin?
5.0
100% (1)
Cevap Yaz