1
Yorum
1
Beğeni
3,5
Puan
926
Okunma
Ne hakkın vardı,
Hiç benim olmamışken,
Hiç sevmemişken,
Sevmeyecekken,
Tohumlarını ekmeye,
Senli hayellerin.
Ayrılık vardı elbet,
Olacaktı, gözlerin
Söylemişti çok kez.
Onca umut yeşeriyorken,
Aynı hızla soluyordu.
Onca umut yine.
Bir sen vardı ki,
Öyle bir sana inanmıştım ki,
Roman gibi, film gibi
Kurguymuşsun meğer.
Seni başkası sanarak,
Seviyormuşum meğer.
Adın şimdi bana,
Bir sızı, bir pişmanlıktan başka,
yaşatmıyor hiç bir his.
Bir maviliği anımsatıyorken,
Deniz kadar sonsuz.
Ne hakkın vardı,
Hiç benim olmamışken,
Hiç sevmemişken,
Sevmeyecekken,
Tohumlarını ekmeye,
Senli hayellerin...
TurhanKoç
5.0
50% (1)
2.0
50% (1)
Cevap Yaz