Bakarak kızıl ufka maziye daldığında,
İçinde ki feryatı duyarsan sana yeter.
Şu cihanda yıkılmış virane kaldığında,
Ara sıra sesini duyursan bana yeter...

Ayrılık rüzgarıyla savrulsan yelden yele,
Ayrı ayrı yerlerde dolaşsak ilden ile,
Sevginin eseri bu, çekeriz bile bile,
Sevgiyi sırtlayarak buyursan bana yeter...

Ne çıkar olanları sen sayıyorsan hiçe,
Gökyüzüne savrulsun uykuların her gece,
Yakası bir araya gelmiyorsa böylece,
Ay-serdiğim gecede uyursan bana yeter...

Dilinde damağında kalmışise lezzeti,
Karışmıştır mayana o yürek olmaz katı,
Yakıştırdığın gibi öylece kalsın adı,
Sen sevmeyi bilendin diyorsan bana yeter...

Bir ömre mi yanmalı, yoksa sensiz yıla mı?
Muhabbet yok olmadan tüketmişsek kelâmı,
Son yola çıktığımda duymamışsan salâmı,
Mezarıma beyaz gül koyarsan bana yeter...

Ayser ÖZBAKIR