Kitlendi tüm kapılar Yalnız Allah’a açık
Ötekiler mihnetli, zorlasam açılmıyor.
Bana senden başkası, gereksiz diyor âşık,
Yaratanın takdiri, hükmünden kaçılmıyor.

Hangi sapaktan gitsem, her yol ona çıkıyor,
Zikri Azam balyozu her engeli yıkıyor,
Gafillerin gözünü, maddi hırslar tıkıyor,
Tuzaklar ustasına, tuzaklar yapılmıyor.

Gün gelip terk ediyor, en vefalı faniler,
Şu an olduğu gibi, nerelerde haniler?
Meğer benden yoksulmuş, sanırdım ki ganiler,
“Kim güzel ödünç verir?” sırrına katılmıyor.

Bize her şey mukayyet, kim ne verirse alır,
En görkemli binalar, mezar gibi alçalır,
Sevgiler gelir geçer, aşk ise baki kalır.
Bu dünyaya temelli, temeller atılmıyor,

Bence hiçbir farkı yok, para ile şeytanın,
Amaç değil araçtır, terazisi vicdanın,
İlelebet yoldaşı, değiller ki insanın,
Bunlarla kefenlenip, mezarda yatılmıyor.

Bir yerde silah olur, bu yüzden savaş çıkar,
Bir yerde işkencedir, nice canları sıkar,
Bir yerleri yaparken başka yerleri yıkar,
İlah gibi tapılır, dökülüp saçılmıyor.

İfrat tefrit etmeden dökülüp saçılmalı,
Şeytan ile paranın şerrinden kaçılmalı,
Şer kapılar kapanıp, bir kapı açılmalı,
O da yokluk kapısı, orada şaşılmıyor.

Ehlibeyt’e imrenip, onun izinden gelen,
Yalnız Hakk’a kul olup, alçaldıkça yücelen,
Sen sussan da yaralı, bizi biliyor bilen,
Paha biçilmez insan, alınıp satılmıyor.

22.12.2010…Mustafa YARALI