acemiliğimizde başlamıştık biz bu yolculuğa
ilk düştüğünde damla
ılık bir yaz akşamında
hüzünlü ayrılık yollarını anlatmıştık

yıldız fallarından umutlar beslerken
ümitlerimizi yitirmiştik asi bir yıldız peşinde
sandalla çıktığımız mavimsi düşlerde
denizi yakmıştık ellerimizle
oysa ki
yakışmıştı mavi, denize

ellerimizden ellerini alıp gittiğinde
seher vakitlerinde gitmelere
içli türküler yakmıştık
en sessiz anımızda
sigaranın son nefesinde soluklanırken
yudumladığımız kırmızı şarap akşamlarını
düşürmüştük kirli sayfalara

hırçınlığımızda akıp öfkenin yatağından
dalga dalga çarpmıştık sakin sulara
militan zamanlarımızdı
asıldığımız darağaçlarına
kör düğümle bağlanmıştık
sözün bittiği yerde
yüreğimizle haykırmıştık

öyle zamanlarımız oldu ki
sığındığımız kentin kaldırımlarında
dansı ölümsüzleştirmiştik
Vivaldinin Bahar Konçertosuyla
tek bir vücut olup
bütün caddelerinde
adım adım yaşamıştık birleşmeleri

ihanet vurgunluğunda
adımız çıkmıştı kaçağa
iz bırakmadan patikalarda
gizlenmiştik dağlarda
bir kartalın kanadından
martı kanadına
uçmuştuk bulutlara
tükendiğimizde
tutkunluğumuzda
düşmüştük damla damla
…ve aşkla
.
.
.

b@r@n


gök kubbeye değdiğinde ellerim
inan onu da yıkmıştım