tele vurdum tezene
hevenk astım hezene
alsın başını gitsin
uymayanlar düzene

kerpiç evi kat gibi
ağız burun hat gibi
kostak kostak salınır
esahtan avrat gibi

sürüye saldım koyunu
seyreyle sen oyunu
seni yâr etmezdim
bilseyidim huyunu

sap yığını harman gibi
öğüt verir derman gibi
senin sözün emir mi
padişah’tan ferman gibi

arıcak yolu bayır
Mucur’un önü çayır
sana bir teklif,im var
ne olur deme hayır

hezene hevenk astım
cereye peynir bastım
lâfım önünde durma
sana değil ki kastım

Mucur’un içi Pazar
alan-satan ne yazar
mavi boncuk tak da gel
değmesin sana nazar

avluda derin kuyu
dibinin serin suyu
sevdiğim kız çok inat
tıpkı anasının huyu

keçiden koyun olmaz
sana hiç doyum olmaz
gel ağlatma beni
ciğere oyun olmaz

terazinin kefesi
oğlan erkek efesi
meyhaneden gelenin
içki kokar nefesi

kara düğme beninde
astar sökük yeninde
sana azık haramdır
ter kokmuyo teninde

şu dağın yamacına
dayanamam acına
dönüp bana bakıyor
bir şey söyle bacına

bostanında karık var
ayağında çarık var
tövbe varmam ben ona
dudağında yarık var

çeten saman sarısı
uçup gitti yarısı
koca buldum gidiyom
sana olsun darısı



Manidar
Muzaffer Yıldırım

Bu maniler, içinde yaşadığım toplumun (mucur) örf adet ve geleneklerinden esinlenerek tarafımdan yazılmıştır ..