Uzattım sana ellerimi
Anlat bana kendini
Güneşe bakarken tutuldu dilim
Sensiz gülmedi yüzüm
Bumuydu aşk
Hüzün deryasındayım sanki

Yalan la sarılmış dört yanım
Etrafımda gezerken güneşin gölgesi
Göremedim seni
Ötüşür bülbül misali
Kırıldı kalemim yazamadım seni
Dünya yalanmış gülmedi
Bir gün yüzüm

Ayrılık var hüzün var hasret var
Güneş batarken
Kayboldu birden bire
Çok bekledim doğmasını
Birer birer kayboldu kurduğum umutlarım
Seslendim sana duymadın
Karşıki dağın ardında inerken bıraktım
Yüreğimi

Çıkamam bir daha
Dizlerimde yok derman
Yalvarıyorum sana tut ellerimden
Yaralıdır yüreğim
Sensiz hep acılarla doldu
Bıraktığın
Hüseyin yanmaz sararıp sensiz soldu

Adını andıkça akar gözlerimde yaş
Sensiz çaresizim ağlarım
Uzattım elerimi tutmadın karardı dünyam
Doğacaktır karanan dünyama
Bir gün batan o güneş
Umutla bekleyeceğim seni
Gülecektir benimde gülmeyen yüzüm
Hep bekleyeceğim sen gelmesende...
Hüseyin yanmaz
21/12/2010




Şiirime yapmış olduğu
Yorumlarından dolayı değerli dostum
Sitemli Şair Okan beye kaatkısından dolayı çok çok teşekür ederim