Şimdi ben İstanbulmuşum
bul beni bulabilirsen
cukurcumada bir yokuş dibi
emirgan korusunda tüylerini döken bir kuş
ve dahası aşiyan
kağıt helvaların kayıntısı
üsküdarda vapurların konik bacalarıymışım
betim benzim is
sarıyerde martılarmışım
simitte susam


Şimdi ben istanbulmuşum
bul beni bulabilirsen
kaçak inşaatların köhnelerinde
bebekte sosyetik ağzımın fukara sularında
yahut haliç ki bize o evladır
ah bu altın boynuz ne beladır güneşle batarken
ola ki yeni rakıda bem beyaz bulursan farzı misal
ah bir yudumda boğaziçi
denizde ters bir akıntı gibi


Şimdi ben İstanbulmuşum
bul beni bulabilirsen
cüzzamlı seviyorum tut ellerimi
cankurtaranda bir közde kahve kokusu


ve telvesi kadar koyu
aşığım başımda bahar-ı saba
sirkecide ipsiz sapsız tren rayları gelmez insafa
halicenap bulutların yağmalayışı adaları
ve tadı dudakların kadar kadınsı değilse de
içimde bir yerdesin
içim rahat ki
şimdi ben istanbulmuşum
bul beni bulabilirsen


İ.erturk