Yağmurun sesine bak,
Penceremin camından selam veriyor damla damla...
Yoldaşın ben olayım dercesine yağıyor.
Uzattığım elimi tutuyor ıslak ıslak,
Ellerini ellerimden çekenlere inat.

Yağmurun sesine bak,
Yağıyor sellercesine,gürül gürül,
Ben se içimden yağıyorum gizliden gizliden
Beraber yağıyoruz,
Kol kola sel oluyoruz bentleri yıkarcasına...
Sonra aklıma geliyor uçup giden kuşlarım!
Onların şakımasını yad ettim,yüreğim şenlendi bir an.

Yağmurun sesine bak,
Candan,riyasız.
Radyoya ilişti kulağım birden,
İnadına hüzünlü bir şarkı çalıyor,yağmurda yanan gürül gürül.
’Yağmurun sesine bak’diyor Mine Koşan..
Bakıyorum,dinliyorum,dinliyorum..
Hüznün kollarına kapılmak üzereyim,
Yine radyonun sesi kulağımda usul usul,
’Buda gelir buda geçer’diyor.
O an,
Evet evet, kışın sonu bahar diyorum..
Baharı,
Bahçemde açacak rengarenk gülleri düşünüyorum.

Yağmurun sesine bak!
Umut pınarı olmuş akar yüreğime.
El ele tutuştuk,
Radyodan güzel bir vals ilişiyor kulağıma,
Dua ediyor sevgiliye,
’Gitmesin gözlerinden pırıl pırıl arzular’
Uzaktaki kuşlarımın şerefine raks ediyoruz...
Yürek atışları gibi vuran yağmur damlalarıyla...

Yağmurun sesine bak!
Aşka davet ediyor.
Ellerini ellerimden çekenlere inat,
Sarıldık ikimiz,
Sırıl sıklamız,
İki yüzlü dünyanın inadına...
Vuslatı yaşıyoruz,bulutlarla beraber,
Yağmur damlalarıyla