sessizliğimi içime gömüp eriyorum buralarda
her yer soğuk
damarlarımdan kanlarım çekiliyor
karlar yağıyor üstüme
donuyor hayalime kondurduğum resmin
kokuların baharsı menekşeler
kırlara bıraktım düşlerimi
kırılıyor rüzgarın ince kıvrak beli
raksediyor arsız dilberler anason kokulu mahzenlerde
ne şarabın tadı
ne de aşkın kavrulmuş sıcaklığı var
ağıtlarımın gölgesine yağmurlar üşüşüyor
susuyorum yokluğuna... yaralıyım!..


memleket fersah fersah uzaklarda kalırken
sen memleketimden de ıraksın
karanlıklarla boğuşuyor yalnızlığım
çöküyor gökkubbe, enkaz altında yıldızlar
dolunaya dolanır baykuşlar
karanfillere kanlar damlıyor gün ışımadan
bekliyorum sabahıma düşecek ezanı
Ayasofya’mdan çınlıyor Fatih’imin buyruk sesi
ruhumda tüm aşklar yeşeriyor
kor aşkına kavrulduğum hilal kaşlı yarim gel!


sorma şafakların kızıllığına yazılan destanım
fırtınalar dinmiyor, yüreğimde sancım
ecdat yadigarı vatanımda sen
koynunda ne çok ihanetler palazlanır hayasız
yarınlarına direnirken sen öz yurdum
karasevdamı kollarında ninnileriyle büyütürsün bana
gurbet eller bize vatan mı olur gayri
hangi cenneti bağışlarsa bağışlasınlar özümden uzak
mutluluğun anahtarı elbette vatanım
elbette dönülecek kutlu yurda
vazgeçemiyecek yüreğim o bahar kokulu yardan!..


Zafer Direniş
...

15 Aralık 2010 Çarşamba 23.00 Lahey