Nedamet yüzüme çaldı rengini
Cesaret edip de kal diyemedim
Cehennem özüme saldı dengini
Söndü peteğimde bal diyemedim

Gözünden vuruldum sonra özünden
Razıyken kalbimi yakan sızından
Başıma rahat yer yokken dizinden
Durma koş gönlünü al diyemedim

El âlem sözüyle şeytan eliyle
Sevdamız yıkıldı gurur seliyle
Konuştuk sürekli benin diliyle
Sus nefsim dur öyle lâl diyemedim

Çok pahalı sattık dırdırımızı
Nasıl da tükettik birbirimizi
Vurduk yüzümüze tüm kirimizi
Bu şeytan işi bir hal diyemedim

Geride çocuklar öksüz ve yetim
Mutsuzluk bir ömür benim diyetim
Ayrılmak değilken asıl niyetim
Kırıldı böğrümden dal diyemedim

Kâr etmez sonunda çekilen vay da
Manasız kavgamız değer mi kayda
Pişmanım, pişmansın ama ne fayda
Giderken beni de al diyemedim
Gidersen ölürüm kal diyemedim

Murat CANBOLAT