Yavrum,
biricik yavrum,sensiz 29 gün oldu,
kızım benim, dünyalar güzeli kızım,
yokluğun içime ateş olarak doldu.
Gittiğin yer dönülmez bir yer mi?
Karnın aç mı? sırtın pek mi? Yavrum !
Yoksa şimdi çıkıp gelecek misin kapıdan?
Kulağım ayak seslerinde,
Pencere önünde sabah ediyorum,
Bedenen buradayım ama,
ruhen, galiba ardından geliyorum,
nefeslerim can değil kızım,
keskin bir bıçak gibi saplanıyor ciğerime,
bekle yavrum, bekle beni,
yakında ben de geleceğim,
ve yanında ebedi kalacağım.
Takdir-i Hüda teslim alır nasıl olsa emânetini,
ha bugün ha yarın sonlandırır bu hayat nimetini.
Yalnız, içimde biriken kızgınlığım
ve beddualarım var,
onları saymadan gitmeyeceğim.

Ey vicdânsız zâlim,
duy beni, budur son kâlim,
o benim biriciğim, küçüçücüğümdü,
o benim can parçam tek çocuğumdu,
o benim dayanağım yaşam kaynağım,
o benim evladım ve sıcağımdı.

boğazımda bir yumruk
yutkunuşum düğüm düğüm,
günlerdir bir lokma yemedim,
O’nsuz bu dünyada hiçbirşeyi sevemedim.
evladımın kokusu,
ve de ölüm korkusu,
kalp evime oturdu,
beni yerlere yatırdı,
onun acısı varya
beni dilim dilim doğrayan
paslı bir satırdı.


Allah seni kahretsin,
Allah cezanı versin,
Allah belanı versin,
Sokaklarda sürüm sürüm ol,
Acılar içinde dürüm dürüm ol,
Kan göllerinde boğul,
Kainat kadar yarıl,
Cehennemde sarıl,
Bataklıkta çırpınasın,
Asitlerde yıkanasın,
Bir lokma da tıkanasın,
Ayaklar altında paspas olasın,
Her türlü pisliğe kumpas olasın,
Inşallah her geçen gün, by pass olasın,
bin yılanla beraber sokulasın,
volkanlarda yakılasın,
yerin dibine çakılasın,
kan damlasın gözlerinden,
ahh dökülsün sözlerinden,
ateşlerin közlerinden
lokmaları yutasın,
kırbaçlarla dövülesin,
her kapıdan kovulasın,
dikenlerle ovulasın,
bıçaklarla oyulasın...
kurşunlara gelesin,
zindanlarda kalasın,
depremlerle sarsılasın,
zehir girsin kanına,
akrepler dolsun yanına,
her saniye sokulasın,
öldüğünde dirilesin,
ateşlerde yakılasın
tam ortadan kırılasın,
tekrar tekrar ölesin,
irin kuyusunda kalasın,
kendini uçurumlara salasın,
seni ejderhalar yalasın,
okyanuslar kadar kanın olsun,
her damlasında bin kere ölesin,
damarların çatlasın,
kalbin bomba gibi patlasın,
yangınlarda kül olasın,
Tornado’da savrulasın,
kızgın yağda kavrulasın,
kör testere kessin seni,
başını balyozlar ezsin,
karnını bıçaklar deşsin,
yüzüne itler bile bakmasın,
sen yaşarken bile leşsin,
değerin sıfır bile değil,
sen bundan sonra beleşsin.
diri diri derilerin yüzülsün,
karnın öyle büyüsün ki,
içine kuyular kazılsın,
alnının ortasına şerefsiz yazılsın,
pislik yazılsın, mikrop yazılsın...
kalbini solucanlar yesin,
senin affin olmaz orası kesin,
bedduası sana olsun herkesin.

ama dur,
bir de güzel duam var sana,
isterim ki bir milyon yıl ömrün olsun
ama her saniyesinde
bunların hepsini birden aynı anda yaşayasın...

sana olan bedduam bitmedi, bitmeyecek,
bir ömür sana sövsem vallahi de yetmeyecek,
Rabbim seni Cennet’ine İnşaallah katmayacak,
O, taştan cansız bedenin kabirde,
bir an rahat yatmayacak.

Ey ahâli, ey insanlar,
Ey analar, Ey babalar,
Çok görmeyin dilimden dökülen şu duamı,
Rabbim kabul eylesin, Bu içten bedduamı,
Allah seni kahretsin, Allah seni kahretsin.
Allah seni kahretsin...

30.Kasım.2010 / Frankfurt

Metin ESER


EMPATİ ŞİİRLERİ - 9

Evlât, cana candır, gönüllerde cânandır, hayat damarlarındaki kandır. "Evlâdı olsun olmasın herkesin bu empatiyi kendisine yapması gerekir" diye düşünüyorum. Ve Allah korusun, onların acılarını yaşamadan empatisini yapalım ve onlara hakettikleri sevgiyi, saygıyı ve ilgiyi her zaman verelim. Onları hayatımızın merkezine koyalım ve onların etrafında pervane olalım. Ve sadece kendi evladımızı da değil, sokakta, çarşıda, pazarda gördüğümüz bu çocuklar toplumumuzun çocuklarıdır ve onlara şefkat ve güzellik abidesi numuneler olalım. Unutmayalım ki, gözümüzün önünde olan bir yanlış olay belki kaç tane yüreğe ateş düşürebilir. Duyarsız kalmayalım, uyanık olalım ve çevremize duyarlı ve dikkatli olalım, "banane ki, annesi-babası düşünsün" düşüncelerinden de sıyrılalım. Bu vesile ile hem çocukların hem de kadınların istismarına göz yummayalım. Sessiz kalmak, göz yummak ve vurdumduymaz olmak dilsiz, kör ve sağır olmayı gerektirir ki, eğer bu fiziksel kayıplarınız yoksa, lütfen ama lütfen, Allah aşkı için evlatlarımıza biraz daha ilgili, özverili, sevgi ve şefkat dolu olalım, onlara zaman ayıralım ve onları kendimizden önce koruyalım. Kendi güvenliğimiz için ne kadar titizlik gösteriyorsak, çocuklarımız için en az o kadar titiz olalım. Onların bizlere ihtiyacı var. Nemelazımcılık ve dikkatsizlik, boşvermek, umursamamak faturası çok büyük acılara gebedir her zaman. Allah, cümlemizi evlatlarımızın acısı, üzüntüsü, kederi, sıkıntısı, derdi ve hastalıklarıyla imtihan eylemesin. Amin...