16
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1690
Okunma
Benden Önceki Ben
Bir zamanlar doğduğunda çocuk
ellerinden tutarlarmış
kıyısında
şirin bir köyün
yolları çamur
suyu dereden alırlarmış
çocuk
az büyümüş ilk okula yollamışlar
Aralarda oğlak güdermiş çocuk
küçük ve afacanmış
ilk okul öğretmeni kucağında severmiş
şeker mi şeker
bir de çok zekiymiş çocuk
Zamanla açılmış saçılmış bir çiçek gibi
köyünden şehre ortaya gitmiş
şehirlilerin en köylüsüymüş çocuk
Sonrası malum bir liselidir çocuk
okurda okur
orası Erzincan burası Şebinkarahisar
derken yıl 84 mezundur genç
derece ile
dersini veriyor şehrine çocuk
Gönlünde yatar bir meslek
yönü üniversite
mesleği mühendislik
zamanla akan günler geçer
yaşamaz sanki hayatı
yürür idealleriyle
atılır hayata ve görür gerçekleri
Bir yanda idealler diğer yanda ben
karışır ticarette görünür kel
sonrası malum bir belediyede
devletin koynunda memur mühendis
yolar saçlarını bir bir aklar düşer içe
Sonra oradan oraya çıkar yukarı yukarı
bakar basamakların arkası kesilmez
ki; boy çok uzun değmez tavana
sıfıra sıfır eller gider gök kubbeye
açılır gönlüne bir iş
istifa eyler dışarılarda güzeldir iş
o bir müstefidir kollarında devlet babanın
Aşklar yaşar biraz derdine dertle
gönlüne hakimdir kalbine esir
görmedim ihanetten başka
doğrular bir çıkmadı başa
atılan kazıkları şimdi köprülerde yollarda kullanır
çölleri sulamada hayali
Leyla ya ulaşır dualar semada
Şimdi güneşe küsüm ben
üçü kız, bir erkek güllerim var
bir de eşim var yanımda yeri dar
gözlerim sevdada
aklım hayatın sonuna kadar
şimdi liman arar dururum rotama
ben bu yükün altında çarpar çarpar ölürüm…
İşte düşümde benim; benden önceki
bir sonrasına sevdalı sonsuzluktur özlemim
12-05-2010
Hayrettin