31.03.2007


Annemin
Ayağında sallamasıydı,
Hatırlıyorum,
Bir zamanlar mutluluk...
Anneannemlerden dönerken
Uykulu gözlerim
Oynamaktan yorulmuş bacaklarımla,
Kucağına almasıydı babamın! ...
Turfandalar vardı
Bir vakitler...
Kese kağıtları vardı...
Kese kağıtlarında
Turfanda domates, salatalık
Kiraz ve erikti,
Daha çok da
Babamın mavi gözlerindeki
Gurur ışıltısı,
Annemin öperek karşılaması, sevgiyle...
Akbaba okurken babam
Uzanmış yerde,
Mutfakta annem
Turfandaların neşesiyle,
At yapmaktı babamı
Kardeşimle
Deh deh...

Müsamerelerde çok rol almaktı
Mutluluk bir zamanlar...
Güzel folklör oynamak,
Mandolin çalmak...

Genç erkekler
Podyuma çıktı birer birer...
Bir gözdeydi,
Bir sözde...
El tutuşta önceleri
Öpüşlerde geçtikçe yıllar...

Ayrılmaz bir ikiliydi
Mutluluk ve adam! ...

Evlenmek mutluluktu,
Sevişmek de öyle...

Doğurmak mutluluktu,
Annelik de öyle...

Başarı...
Vazgeçilmezi üretmenin...
Dayanıp arkana
’Vay be ben neler yaptım! ’
Huzurlu bir gülümseme yüzünde
Ve tatminliği
Egoların...

Kazanmalar
Kaybetmeler...
Sorgulamalar
Farkedişler...

Kimbilir
Yaşıyor olmak
Başlı başına
Olur mutluluk
Sonraki zamanlarda,
Ama,
Mutluluk
Şu an,
İnanın yalnızca
Kendimi bulmakta...


Gülgün Karaoğlu