Sevgilim, belki de bir daha hiç görüşemeyeceğiz.
Bu seninle son muhabbet ve son göz göze gelişimiz.
Koskoca bir ömür geçireceğiz hasret ekerek
Ve gözyaşlarımızla onu sulayacağız acı çekerek.
Anılar, hatıralar sızlatacak yaralı yüreklerimizi,
O bir sır olacak, kimse bilmeyecek bu denli sevgimizi.
Ad tutup ta şarkıları dinlerken, dalıp derinlere,
Mazide kalmış olsalar bile,
Ah ne güzelmiş diyeceğiz o günlere.
Sen ve ben, birbirimizden uzak yerlerde,
Ayrı birer insan olarak kök salacağız.
Bir yuvamız olacak, çocuklarımızda,
Tâbi bizlerde, bir şey hariç, mutlu olacağız...
İsimler koyacağız bizimkilere benzeyen.
Ne çare kalp taşıyacağız hep o günleri özleyen.
Son bulurken bu yolculuk,
O meçhule ilk adımı atışta bile,
Dilimizde olacak hasret dolu bir kaç kelime...

03.12.2010
Erman Ulusoy
Kırklareli