Aslında hiç tanımadım onu
Bir kaç dost meclisi dışında
Aileler kopuktu epeyisi ile
Fazla görüşmezledi birbirleriyle
Ama saygı sevgi sonsuz idi

İlk defa tanışmamız yine bir mecliste
Oldu hemde çok şaşırtırtıcı şekilde
O kadar şaşırmıştı ki Ali abim
Dedi ki;Sakın bağı koparmayalım

Koskoca ilçede bir ahpabı var idi
Devamlı onun yanına uğrar çay içerdi
Meslek icabı tanınır sevilirdi
Şair edip bir kişiydi

Siyasetten oldu olası nefret ederim
Derdi, gönlüde el vermezdi
Yediremezdi ne de olsa Selanik’liydi
Atamızın hemşerisi hemde yakındılar birbirlerine

Dernekler kurdu,Yazılar yazdı
Devamlı halk’a Atatür’ü anlattı
Gönlü el vermedi memleketi gezdi
Döndüğünde dostları dediler ki; Ali değişti

Oysa Ali değişmedi,Özünü hatırlamıştı
Ata topraklarının haline üzüldü
Hatta Rumeli mektuplarını yazdı
Ama içi kan ağlıyordu

Son gördüğümde veda eder gibiydi
Hem takılırdı Sami ne zaman çıkacağız
Gürle tepesi’ne Nazım’ı yad edelim
Der ve sen sağ ben selamet derdi

Ve gerçektende öyle oldu
Koskoca beş gün sonra teslim oldu
Yaratana yarattıklarından dolayı kızardı
Yinede bir gün teslim olacağız yaratana dedi
Ve öylede oldu

Not:Değerli Ağabeyim Ali Aksoy için elim kaleme gidememesinden dolayı vefatından bir yıl sonra yazabildiğim anı yazımdır...
Yazılış tarihi:17.10.2010
Pazar
Orhangazi