Nasıl söyleyeyim bilemedim ki
Aylardır görürüm düşümde seni
Her gün ağlıyorum Gülemedim ki
Asla unut’ madım işimde seni


Çok severdin sohbet ile kelamı
Elinden düşmezdi kâğıt kalemi
Dünyayı dolaştın gördün âlemi
Yıllarca taşırım başımda seni


Seni çok özledim görmeğe geldim
Yüzümü yüzüne sürmeğe geldim
Bir canım var size vermeğe geldim
İstedim göreyim karşımda seni


Turgut Erbek derler senin adına
Roman yayınladın suçsuz kadına
Doyum olmaz kitabının tadına
Anarım soframda aşımda seni



ZİYANİ ‘ yim yıllar oldu hastayım
Benzim soluk kalbim kırık yastayım
Hiç gülmedim ağlamakta ustayım
Unutmadım gözüm yaşında seni

Şair = Öztürk Erbek

Mahlası = Ziyani