Gün oldu sabahında ışık göründü,
Gönül sevdasıyla süründükçe süründü,
Hayat yolunda bıkmadan hızla yürüdü,
Dertleri unutup sevinçlere büründü…

Bir zaman ki hemen akıp da geçti,
Gönül hüzünleri biçip sevgileri ekti,
Hazan mevsimlerini atıp baharı seçti,
Sevince de sevgisiyle kendinden geçti..

Aylar yıllar derken bu güne geldi,
Kin, nefret duymadı her şeyi sevdi,
Karşılık beklemeden her şeyi verdi,
Karşılığında verdiği hepsi sevgilerdi…

Kuş olup kondu daldan dala,
Burası olmadı dedi koştu oraya
Emek sarf etti devam etti koşmaya,
Devam etti gerçek sevgileri aramaya..

Ağardı simsiyah olan saçları,
İnsanlığa çıkardı bütün yoları,
Kavuşmak için hep açtı kolları,
Sevgilerle çizdim hayatta rotamı..

Yürüyen adımlarım adeta kısaldı,
İnsanlığa sevgi verdi bu kar kaldı,
Mutluluk ve saadeti sonunda yakaladı,
Güzel yaşamın tadına sonunda vardı..

Kısa dem denilen ömrün sonuna,
Kul olarak isterim onun huzuruna,
Kendimi adadım, yaşantım boşuna,
Sığınıyorum yaratana, günahlarımın affına…