Git başımdan,
Git be deli rüzgar,
Bir zamanlar bende senin gibi esiyordum biliyorsun,
Küheylan at’lar kıskanırdı bizi...
Bir nefeste,
Bozdağ’ın zirvesine erişip azmı kar savurtturduk seninle.
Beraberce neydik be,
Hey gidi günler hey...
Yine gelmiş,
Haydi gidiyoruz diyorsun,

Git başımdan,
Git allah’ını seversen,
Geçti benden esmeler,
Sen tek başına git tipiler yarat doruklarda,
Benim nefesim kalmadıki,seninle esecek kadar...
Omzumda bu kadar ağır yük varken,
Nasıl uçarım eskisi kadar?
Yine de dostluğunu yapacaksan,
Tepelere savurmak istersen hüzünlerimi,
İşte o na eyvallah...

Git başımdan,
Hadi git,
Git ne olursun,git yoluna deli poyraz...
Eskidendi yamaçlara,bir solukta tırmanmak.
Eskidendi o ihtişam o heybet,
Benim kudretimmi kaldı?
Seninle esecek kadar...
Şimdilerde,duruldum,
Kuytu köşeler açıyor artık beni.
Yine de,yapacaksan bir dostluk,
Etrafa savrulan güllerimi,toparlayıp gelirsen,
İşte o na derim eyvallah...

Ahmet MORAN