Yılkı atlar gibi, şevksiz isteksiz.
Bir kara bulut ki, sarmış sebepsiz.
Suskun bezgin millet, ekmek derdinde.
Doğrular nerede, kimin elinde.

Ufkun mu karardı, görmezsin niye.
Bu ülke bizlere, kimden hediye.
Uğraştı Atatürk, bir devlet diye.
Ülkemiz gidiyor, neden geriye.

Hak hukuk yenilik, yücelmelidir.
Gerici düzenler, yenilmelidir.
Doğrular Allah a güvenmelidir.
Ülke çağdaşlıkla, öğünmelidir.

Başka rejim bize, örnek olamaz.
Bu cumhuriyeti, kimse yıkamaz.
Kıratlar şahlansın, yılkılık yeter.
Biz Türkoğlu Türk’üz, Türklük ne ister.

Sözüm bu milleti, güçsüz sanana.
Ne şah ne padişah, dayan halkına.
Halkın iradesi, tayin edendir.
Bu başı bozukluk, niçin nedendir.

Düşmanlar ne zaman, yıkıcı olur.
Sular durmaz akar, yolunu bulur.
Hak etmeyen gider, hak eden gelir.
Bir gün adalete, hesap verilir.

Şimdi vatan, millet, birlik zamanı.
Ateş olmaz ise, çıkmaz dumanı.
Haksızlıklar sökmez, bu halk fermanı.
Hain olanların, ezin başını.

Türkmendağlı çare, yine halktadır.
Çağdaşlık hedeftir, softa hastadır.
Allah bile sevmez, cahil olanı.
Hak edenler bir gün, boylar divanı.

HİLMİ CAN.
14.NİSAN.2010.

(2986)