Yine sana gelecekken tutuldu adımlarım,
Tam da söyleyecekken sustu geveze dilim.
Bu kaçıncı yemindi,gene söyleyemedim,
seni gördü,daldı gözlerim.

Kaç kere tekrarladım aynaya karşı,
Hatta avucuma yazdım diyeceklerimi...
Tam söyleyecektim,açtım elimi,
Heyecanım silmiş diyeceklerimi.

Aslında bir bilsen,seni ne kadar okşadım,
Bir görebilsen benim rüyalarımı.
Keşke,ha gayret elini koyabilsem kalbime,
Dile söze lüzum kalmaz da,
Elimi götürememki ellerine.

Her sabah uyandığımda,
Bu kez söyledim,diye seviniyorum.
Etrafıma bir baktığımda,
Yine mi rüya diyorum.

Biraz da sen yardım etsen;
Elini getirsen ellerime,
Dolasan beline...
Benim dilim de,ayaklarım da,
Hiç bir yerim hiç tutulmasa.
Sabahlara kadar gezsek rüyalarda...
Gözlerimizi açtığımızda birbirimizle uyansak,
Sonunda seni seviyorum’u
Fısıldasam kulağına.