BU DÜNYA HERGÜN ÖMRÜMÜZÜ ÇALDI
HERKES AYRI AYRI NASİBİNİ ALDI
DAĞI TAŞI YOKSULUĞU İNSANLAR BOYLADI
GÖZÜKMEZ İNSANA YAVAŞ YAVAŞ YANAŞIR

İNSANLAR NEDEN İKİ YOLU SEÇER
KİMİSİ DÜZ YOLA KİMİSİ TAŞLI YOLA GİDER
KİMİSİ KAN DÖKERE KİMİLERİ BAL YUTAR
GÖZÜKMEZ İNSANA YAVAŞ YAVAŞ YANAŞIR

GEMİLER DENİZDEN BİRBİRİNE İATAR
KİMİLERİ ÖLÜR KİMİLERİNE GÜÇ YETER
BAŞI DARA DÜŞÜNCE DÜŞMANI TUTAR
GÖZÜKMEZ İNSANA YAVAŞ YAVAŞ YANAŞIR

BALIKLAR DENİZİN DİBİNDE YATAR
ŞAFAK ATINCA DURMADAN YÜZER
MARTILAR YÜKSEK DEGIL ALÇAKTAN UÇAR
GÖZÜKMEZ İNSANA YAVAŞ YAVAŞ YANAŞIR

BİZ İNSANLAR NEFES ALİYORSAK
NEDEN BİRBİRİMİZE DÜŞMAN KESİLİYORSAK
BU DÜNYADA SÖZÜMÜZÜN ARKASINDA DURMUYORSAK
GÖZÜKMEZ İNSANA YAVAŞ YAVAŞ YANAŞIR

İŞİTMEZ KULAĞIMIZ GÖRMEZ GÖZLERİMİZ
NEFES ALAMAYIZ TİTRİYOR ELLERİMİZ
YARDIM DEĞİL BİZİ BEKLER KADERİMİZ
GÖZÜKMEZ İNSANA YAVAŞ YAVAŞ YANAŞIR

ÖLÜM YAVAŞ YAVAŞ YAKLAŞIR
BAŞ DÖNDÜKCE YAVRULARIMIZ HAYKIRIR
YASTIĞA BAŞINI KOYUNCA TERLER DÖKÜLÜR
GÖZÜKMEZ İNSANA YAVAŞ YAVAŞ YANAŞIR

ŞİİR: TÜRKAN YÜCEL