Bir gün hiç bu kadar yorulacagımı tahmin etmezdim
öyle hayat dolu bir insan vardıki içimde
nasıl birden böyle tükendi
sevilmemek ne kadar agır gelmiş oysaki
yavas yavas nasılda tekliyor yüreğim
nasılda kendini belli ediyor
oysa ben gençliğimde neler hayel etmiştim
ulasamayacagım seyler yoktu
küçük masum hayeller vardı gerçekleştiremediğim
ama çok istediğim
neden böle yalnız hissediyorum kendimi
oysaki etrafım kalabalık
yoklugunu iki metre öteden farkeder seven aslında
anlar derdimi
ama su devırde varmı böyle seven
neydi bu içimdeki sevgi ask acaba o muydu
yoksa bir yanılgımı bir çok düşünce sarar bedenimi
bir çok duygu seni istediği kadar kimseyi istemedi
amaçsız insan rüzgarda savrulurmuş dediler bende mi yitirdim acaba amacımı
benliğimi sana olan sevgimi
önceden inanacak yasayacak kadar güzeldi içimde hersey
şimdi asılsızca söndü gitti kaldı hiçbişey
nekadarda kolay bitti acıklama yok soru yok suphe
baslamadan bıten kac hıkaye var kı
içimde bir sürgün senli benli
artık üzülemiyorum bile duygusuzlastım mı ne
hıslerım kayboldu ınancımla bırlıkte
sımdı o kız nerde vaybe
delı gıbı seven aklınıda gruru yuzunden yıtırıyor
sonsuza dek susuyor
içimden ne kadar çıglık cıksada seni dısarı atamıyor
vedalarada alıstı belki yüreğim sensiz olmaya
hic gelmemelerine gelmeyecegine
bu yüzden insan huzur arıyor
para pul calısmak
sevdıklerım olmayınca
beni eksik kılıyor
ve sen bilmeden çok canımı yakıyorsun
özlem öyle birseykı bana tutamayacagım yemınler ettırıyor
her defasında seni siliyor unutuyor
ama hep senden bahsediyor
sana yasatamadıklarım için üzgünüm
beni bu halımle yalnız bırak artık
yüzüm gülmez içim susmaz
bir öyle bir böyle eser gecer
kendimde kopardıgım fırtınalara yenıldım sayende
mutlsun beni düşünme
çünkü düsünecek bir sevgi bırakmadın sen
gülü coktan soldurdun
o hayat vermez
ama baska fıdanlarda hayat bulursun ınsalllah bitanesi...