0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1091
Okunma
Romanımın sayfalarını ağır ağır çeviriyorum.
Kelimeler gözümden akıp geçiyor.
Sayfalar asırlık ağaçlar gibi sapa sağlam.
Ben dokundukça dönüyor.
Her yeni sayfada bir toz kalkıyor.
Ve bir dünya ortaya çıkıyor.
Çayımı yudumluyorum bu arada.
İçime bir sıcaklık çöküyor.
Ben kendimi unutuyorum artık.
Kelimeler beni sürüklüyor.
Bir maceradan diğerine atılıyorum.
Savaşlar açıyorum, sevgililer ediniyorum.
Bir mutluluk kaynaması içim de ve çoşuyorum.
En sonunda gerçeğe dönüyorum.
Dünyam aklıma geldi.
Sevinçlerim,hüzünlerim,ümitlerim.
Boğuluyorum sanki.
Bir sıkıntı bastı içimi.
Geçmişe yöneliyorum.
Anıyorum onları.
Umutsuzluk yükleniyor üstüme.
Fırtına arkadan geliyor.
Bir hışımla.
’Uyan hayallerden’.
Kendime geliyorum.
Artık yola çıkma vakti.
Ve kalkıyorum.
